1. „Co to jest opera?” – rozmowa kierowana.
R. pokazuje dziecku ilustrację z dowolnej opery. Następnie tłumaczy, że opera to taki rodzaj przestawienia teatralnego, w którym aktorzy rozmawiają ze sobą, śpiewając, a muzyka buduje nastrój opowieści. Na koniec rozmowy R. może włączyć dziecku fragment dowolnego libretta, gdzie śpiewają soliści i zespół.
2. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych:
Część wstępna
– „Wiatr i deszcz” – zabawa orientacyjno-porządkowa. R. daje dziecku kolorowe chustki i układa na podłodze obręcz hula-hop. Na słowa R.: wiatr – dziecko zaczyna biegać i wymachiwać chusteczkami nad głową, na hasło: deszcz – zakłada chustki na głowę i wchodzi do obręczy.
Część główna
– „Jak piękny kwiat” – ćwiczenie dużych grup mięśni. R. układa na podłodze kolorowe chustki. Dziecko-pszczółka porusza się swobodnym biegiem w różnych kierunkach po pokoju, ramionami naśladuje ruch skrzydeł owadów. Na zapowiedź: Pszczółka na kwiatku – dziecko podbiega do ułożonych na podłodze chustek i wykonuje klęk podparty. Ugina ręce w łokciach i zbliża nos do podłogi, a następnie wracado pozycji wyjściowej. Zabawę należy powtórzyć wielokrotnie.
– „Kolorowe motyle” – ćwiczenie kształtujące mięśnie tułowia. Dziecko siedzi w siadzie skrzyżnym, trzyma kolorową chustkę nad głową (dwiema rękami za rogi). Wykonuje skłony boczne tułowia, chustką naśladuje latającego nad głową motyla. Po chwili robi skłony do przodu i do tyłu, nie odrywając pośladków od podłogi. Zabawę należy powtórzyć wielokrotnie.
– „Złap motyla” – zabawa z elementem podskoku. Dziecko porusza się w podskokach po pokoju. Na słowa: Uważaj, motylek leci – wyrzuca energicznie chustki w górę, a następnie próbuje złapać. Zabawę należy powtórzyć wielokrotnie.
– „Co potrafi chusteczka?” – ćwiczenie rozwijające płynność ruchów. Dziecko pokazuje, co potrafi chustka: latać – dziecko podrzuca chustkę wysoko do góry; krążyć – przekłada z ręki do ręki, z przodu i z tyłu; podskakiwać – dotyka jednym rogiem chustki do podłogi i energicznie podrywa ją do góry; rysować kółka – zatacza koła raz prawą, raz lewą ręką; tańczyć przy muzyce – tańczy, prezentując swój układ z chustką.
3. „Grozik” – wprowadzenie tańca. – Słuchanie piosenki, nauka tekstu.
Dzieci słuchają piosenki i uczą się jej tekstu na pamięć, rytmicznie go powtarzając razem z R.
Poszło dziewczę po ziele, po ziele,
po ziele, nazbierało niewiele, niewiele, hej!
Przyszedł do niej braciszek,
połamał jej koszyczek!
Oj, ty, ty! Oj, ty, ty! Za koszyczek zapłać mi!
Oj, ty, ty! Oj, ty, ty! Za koszyczek zapłać mi!
Układ ruchowy do piosenki
Dzieci poruszają się w parach po obwodzie koła – cwał boczny.
Zmieniają kierunek ruchu i dalej poruszają się po obwodzie koła,
na słowo „hej” – dzieci zatrzymują się, stając twarzami do siebie.
Tupią w miejscu. Klaszczą w dłonie.
Grożą palcem, na przemian prawej i lewej ręki.
Chwytają się za ręce i wykonują obrót w parach lub obrót dookoła własnej osi.
4. Taniec niedźwiedzia i motyla” – praca indywidualna z dzieckiem twórczym uzdolnionym muzycznie i teatralnie.
R. włącza dowolną melodię, a dziecko, wykorzystując chusty, improwizuje taniec niezdarnego niedźwiedzia, a potem zwiewnego motyla.
5. „Dmucham na wstążkę” – praca indywidualna z dzieckiem wymagającym wsparcia w zakresie rozwijania mowy i wymowy.
Dziecko dmucha na wstążkę, którą trzyma przed swoją twarzą. R. określa sposób dmuchania.
6. „Poznajemy balet” – rozmowa kierowana.
R. pokazuje dziecku zagubioną baletkę i pyta: Czy wie, co to jest i do kogo mogło należeć?
Następnie pokazuje ilustrację dziewczyny i chłopaka w strojach baletowych, np. z jakiegoś przedstawienia.
Dziecko omawia wygląd tancerzy i podaje nazwy elementów ich stroju,
tj. baletki, paczka baletowa inaczej tutu – strój uszyty z tiulu (dla dziewcząt), mężczyźni tańczą w trykocie oraz getrach.
